اهمیت مت آمفتامین
مت آمفتامین خطر ناک ترین و اعتیاد آور ترین ماده مورد مصرف معتادین محسوب می شود.
گستردگی شیوع آن در سالهای اخیر تا 26 % کل معتادین کشور گزارش شده است تولید آن آسان و خانگی است و حتی به سایر کشور ها صادر می شود
این ماده رابطه ی گسترد ه ای با جرم و جنایت دارد.
مصرف آن به اعتراف مسئولین به حد اضطرار رسیده است
این ماده در سال ۱۸۹۳ در ژاپن ساخته شد. در زمان جنگ جهانی دوم توسط سربازان ژاپنی، آمریکایی برای برطرف کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده میشد. (در این مورد ابهاماتی وجود دارد) بعد از جنگ داروی باقیمانده وارد بازار سیاه ژاپن شد و یک همهگیری از مصرف متآمفتامین رخ داد و باعث شد که مصرف آن ممنوع شود.
در ایران قبل از دهه ۱۳۷۰ مصرف شیشه بسیار محدود بود و در مطالعه بررسی سریع وضعیت سوءمصرف مواد در ایران که در سال ۱۳۸۳ انجام شد، هیچ موردی از مصرف پیدا نشد. البته میتوان حدس زد که تعداد محدودی مصرفکننده وجود داشتهاست. همان مطالعه در سال ۱۳۸۶ تکرار شد و اینبار سه و نیم درصد مصرفکننده شیشه گزارش شد. اوج مصرف شیشه از سال ۱۳۸۷ و همزمان با تولید داخلی آن در بازار سیاه آغاز شد. از آن هنگام تا دی ماه ۱۳۸۷ قیمت این ماده به شدت کاهش یافته و از گرمی ۱۲۰۰۰۰ تومان به ۲۵۰۰۰ تومان در سال ۱۳۸۸ و به حدود ۸۰۰۰ تومان در پاییز ۱۳۸۹ کاهش یافتهاست. به همین نسبت میزان مصرفکنندگان به شدت افزایش یافته و تخمین متخصصان بر این بود که در سال ۱۳۸۹ از نظر تعداد مصرفکننده به دومین ماده شایع تبدیل شدهاست و تعداد مصرفکنندگان آن هر روزه افزایش میباید.
در سال ۱۳۹۱ و همزمان با افزایش ناگهانی قیمت دلار در ایران، قیمت مواد مخدر از جمله شیشه هم به مقدار قابل توجهی تا چند برابر افزایش یافت. همچنین به نظر میرسد که در سالهای اخیر فراوانی مصرف سیر افزایشی دارد و پیشبینی میشود که این روند احتمال افزایش داشته باشد. همچنین پیمایش ملی سلامت روان که در سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ روی ۷۸۸۶ نفر در کشور انجام شد نشان داد که همچنان تریاک و مواد افیونی پرمصرفترین مواد در کشور هستند و مواد محرک پس از مواد افیونی، الکل و حشیش در رتبه چهارم مواد پرمصرف قرار دارد.
متآمفتامین یک نوع داروی محرک است که روی دستگاه عصبی مرکزی اثر میگذارد و منجر به افزایش حاد انتقال دهنده های عصبی دوپامین ، سروتونین ، نوراپینفرین و آدرنالین در مغز میشود. متآمفتامین به دسته داروهای سایکو اکتیو فنتیلآمین و آمفتامین تعلق دارد که بهطور گسترده مورد سوءاستفاده قرار میگیرند. در آمریکا استفاده از این دارو محدود شده، اگرچه همچنان از نوع خوراکی آن برای درمان خط دوم اختلال کمبود توجه بیشفعالی و چاقی مزمن استفاده میشود. متآمفتامین روی ناقلهای عصبی مونوآمین مغز تأثیر میگذارد و منجر به حس هوشیاری، افزایش انرژی و سرخوشی میشود. دوز بالای آن میتواند به مغز آسیب وارد کند.
استفاده از آن با تغییرات پایدار متیلاسیون DNA اثرات پایدار در ساختار آن ایجاد میکند.
غالباً «مِتآمفتامین» عوارض فاجعه بار و جبرانناپذیری بر روی افراد نرمال دارد که با ورود به سیستم عصبی مرکزی باعث آزاد شدن ناگهانی انتقال دهنده عصبی دوپامین در مغز میشود که باعث تحریک سلولهای مغزی و افزایش حالت تهاجمی و افزایش حرکات جسمی میشود. بعد از پایان یافتن اثرات این ماده، علایم بدخلقی و افسردگی و علایم اختلال حرکتی مثل پارکینسون در فرد نرمال ظاهر میشود. همچنین این ماده در همان ابتدای مصرف صدمات جبرانناپذیری را به مغز وارد میآورد که افت حافظه، پرخاشگری و تهاجم، رفتارهای جنون آمیز و آسیبهای قلبی و مغزی از عوارض مصرف آن در اشخاص بدون اختلال در تمرکز است. این ماده به صورت داخل بینی و خوراکی و تزریق وریدی و کشیدنین یا تدخین مصرف میشود و بلافاصله بعد از مصرف حالتی به نام rush یا flash به فرد دست میدهد. با مصرف این ماده حالاتی مثل هیجان زدگی، بی تابی، سخنگفتن تند، کاهش خواب و کاهش اشتها و افزایش فعالیتهای فیزیکی به وجود میآید.
مصرف این ماده میتواند باعث کاهش اشتها برای روزها، افزایش تعداد تنفس، افزایش فعالیت فیزیکی، افزایش دمای بدن و تحریکپذیری و بی خوابی گیجی، لرزش و تشنج، اضطراب و بدبینی (پارانوئید) و خشونت را سبب شود؛ که تشنج و افزایش زیاد دمای بدن میتواند باعث مرگ شود. همچنین با انقباض عروق امکان بروز سکته مغزی و سکته قلبی بالا میرود.
یکی از عوارض روانی آن ایجاد بیماری روانی شبیه اسکیزوفرنی است شامل توهمات بینایی و شنوایی و بدبینی و پرخاشگری است. احساس کرم زدگی توهمی هست که میان مصرفکنندگان آمفتامینها رایج است و علت آن اثر محرک شیشه روی مغز میباشد. توهم کرم زدگی و وجود کرمهایی که تمام بدن و صورت را میخورند تا آنجا شدید است که میتواند باعث شود شخص در حالت توهم ناشی از شیشه به خودش آسیب شدیدی وارد کند که گاهی هم به بستری شدن فرد میانجامد. همراه بودن مصرف شیشه با عفونتهای پوستی و پوسیدگی شدید دندانها باعث شدهاست شایعه کرم زدگی بدن گسترش پیدا کند. دهان عفونی (Meth Mouth) معتادان آمفتامین یکی از شدیدترین عفونتهای دهانی و پوسیدگی دندان است. علت این عفونت اثر (تنگکننده عروق) ماده متآمفتامین و اثرات جانبی آن مثل خشکی دهان، تنبلی و بی خیالی، مصرف زیاد مشروبات و نوشابه برای جبران کمآبی و حل کردن شیشه عوامل اصلی این عفونت دهانی و دندانی هستند.
مصرف آمفتامین یا شیشه با خلوص پائین که مخلوط با مواد دیگری از جمله شکر یا جوش شیرین است عوارض شدیدتری نسبت به آمفتامین خالص دارد. پارگی رگها، گرفتگی عضلانی و عفونت پوستی یا داخلی از این عوارض بهحساب میآید. ضمناً موارد مرگ در اثر مصرف بیش از حد یا اُوِر دوز در این نوع مواد بیشتر از مواد خالص است چراکه احتمال دارد بدون اطلاع فرد، ماده مخدری که از فروشنده ناشناسی تهیه شده دارای خلوص یا دوز بالاتری نسبت به ماده معمول داشته باشد. تذکر اینکه این تأثیرات بر افراد با عارضه بیش فعالی دیده نشده یا به ندرت گزارش شدهاست.
محدوده مرجع (محدوده طبیعی): محدوده مقادیر آزمایشات در افراد سالم...برچسب : نویسنده : drmosavilab بازدید : 4